Zespół pałacowy Tyszkiewiczów w Weryni, składający się z pałacu, spichlerza, wozowni, stajni, stodoły, czworaka, domu administratora, kaplicy oraz parku, stanowi doskonały przykład architektury rezydencjalnej regionu. Historia majątku sięga początków XVI wieku, a jego właścicielami byli m.in. Tarnowscy, Lubomirscy, Reyowie oraz Tyszkiewiczowie. Pałac został wzniesiony w 1900 roku z inicjatywy Janusza Tyszkiewicza, według projektu krakowskiego architekta Tadeusza Stryjeńskiego. Kaplica, zbudowana w 1873 roku, oraz inne budynki gospodarcze pochodzą z drugiej połowy XIX wieku.

     W 1945 roku majątek przeszedł na własność państwa, a od 2002 roku pałac oraz część zabudowań należą do Uniwersytetu Rzeszowskiego. Pałac ma styl secesyjny, jest dwukondygnacyjny, z ryzalitami w trzech ścianach, a jego charakterystycznym elementem jest ośmioboczna sala balowa z wyjściem na taras.

     Na terenie założenia znajdują się również inne zabytkowe budynki, takie jak spichlerz, wozownia, stajnia, stodoła i czworak. Kaplica dworska, zbudowana z cegły, charakteryzuje się ostrołukowymi oknami i ozdobnym szczytem. Całość otacza park krajobrazowy z dębowymi drzewami i starodrzewiem.